Synergizm selenu z witaminą E


Dr inż. Henryka Grażyna Korytkowska


 Aktualnie wszystkie badania dotyczące selenu obejmują także wszystkie inne ściśle z nim związane w procesach metabolicznych składniki. Dotyczy to szczególnie witaminy E i aminokwasów siarkowych metioniny i cystyny. Powiązanie selenu z witaminą E jest bardzo ważne. Obecność jednego z tych składników w żywności zastępuje obecność drugiego.

Witaminę E odkryli Evans i Bishop w 1922 roku. Stwierdzono istnienie w ziarnach pszenicy (a szczególnie w jej kiełkach) nieznanej do tej pory substancji niezbędnej do prawidłowej reprodukcji szczurów. W latach trzydziestych ubiegłego wieku nazwano tę substancję tokoferolem ( grec. tokos – potomstwo; phero – rodzę, niosę). Witamina E jest organicznym związkiem chemicznym, stanowi mieszaninę tokoferoli i tokotrienoli (są one mniej znane i posiadają budowę podobną do tokoferoli). We krwi początkowo występuje ona w formie nie związanej, a następnie wiąże się z frakcją β lipoprotein. Tokoferole są cieczami o żółtej barwie, są przezroczyste, rozpuszczalne w tłuszczach i rozpuszczalnikach organicznych, a nie rozpuszczalne w wodzie. Tokoferole są przede wszystkim przeciwutleniaczami, które ochraniają przed utlenieniem witaminę A, karoten, wielonienasycone kwasy tłuszczowe czy koenzym Q. Jako główny przeciwutleniacz rozpuszczalny w tłuszczach witamina E chroni błony komórkowe przed wolnymi rodnikami, które uszkadzają błony komórkowe i tym samym zwiększają ich przepuszczalność . Błona komórkowa reguluje przepływ substancji odżywczych, zapewniając w ten sposób równowagę składników niezbędną do jej normalnego funkcjonowania i rozwoju. Z tych powodów bardzo ważne jest właśnie na poziomie komórki ograniczenie produkcji wolnych rodników.

Wstecz

Partnerzy

Zakup czasopisma